Armia Czerwona

Robotniczo-Chłopska Armia Czerwona
ros. Рабоче-крестьянская Красная армия
RKKA
ros. РККА
Ilustracja
Czerwona gwiazda wz. 1936 – symbol Armii Czerwonej w latach 1936–1946
Państwo

 ZSRR

Historia
Data sformowania

28 stycznia 1918

Data rozformowania

25 lutego 1946
(zmiana nazwy na Armia Radziecka)

Pierwszy dowódca

komandarm II rangi Jukums Vācietis

Święto

23 lutego (Dzień Obrońcy Ojczyzny)

Dane podstawowe
Liczebność

196 000 (kwiecień 1918)
5 300 000 (luty 1946)

Początki Armii Czerwonej – Trocki i Lenin wraz z żołnierzami
Mundury żołnierzy Armii Czerwonej z 1919 r.
Młot i pług – pierwszy symbol Armii Czerwonej
Parada Armii Czerwonej na placu Czerwonym w Moskwie, 1922 r.

Armia Czerwona (właściwie Robotniczo-Chłopska Armia Czerwona, ros. Рабоче-крестьянская Красная армия, RKKA) – siły zbrojne Rosji Radzieckiej (RFSRR) w latach 1918–1922, następnie wojska lądowe Sił Zbrojnych Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR) w latach 1922–1946[1]. W 1946 zmieniła nazwę na Armia Radziecka, pod którą istniała do 1992 roku.

W skład Armii Czerwonej wchodziły także Wojskowe Siły Powietrzne. Razem z marynarką, oddziałami NKWD (wojskami pogranicznymi, wojskami wewnętrznej ochrony republiki i Państwowej Straży Konwojowej) Armia Czerwona tworzyła Siły Zbrojne ZSRR od 10 lutego?/23 lutego 1918 do 25 lutego 1946.

Za datę utworzenia Armii Czerwonej przyjmuje się 23 lutego 1918 (w Federacji Rosyjskiej do dziś tego dnia jest obchodzony Dzień Obrońcy Ojczyzny). Wtedy to rozpoczęto masowe przyjmowanie ochotników do Armii Czerwonej, utworzonej dekretem Rady Komisarzy Ludowych RFSRR „O Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej”, podpisanym 15 stycznia?/28 stycznia 1918[2].

  1. Закон СССР от 1.09.39 о всеобщей воинской обязанности.
  2. J. Korablow: Защита Республики. Как создавалась Рабоче-Крестьянская Красная Армия. Переписка на исторические темы: диалог ведёт читатель. Moskwa: Politizdat, 1989, s. 160–161.