Euro

Euro
Ilustracja
6 z 7 banknotów euro
Kod ISO 4217

EUR[1]

Symbol

[2]

Państwo

wraz z następującymi terytoriami zależnymi Francji:
Gujana Francuska Gujana Francuska
Gwadelupa Gwadelupa
Martynika Martynika
Majotta Majotta
Reunion
Saint-Barthélemy Saint-Barthélemy
Saint-Martin Saint-Martin
Saint-Pierre i Miquelon Saint-Pierre i Miquelon
Umowa z UE:
 Andora[3][4]
 Monako
 San Marino
 Watykan
Bez umowy z UE:
 Czarnogóra
 Kosowo

Bank centralny

Europejski Bank Centralny[5]

Poziom inflacji

5,1% (styczeń 2022)[6]

Podział

1 euro = 100 centów

Banknoty

5, 10, 20, 50, 100, 200 €, w trakcie wycofywania: 500 €[7]

Monety

1, 2, 5, 10, 20, 50 centów; 1, 2 €[8][9]

Graficzny symbol euro

Euro (znak: , kod ISO 4217: EUR; bułg. евро, trb. ewro; gr. ευρώ; łot. eiro; lit. euras; malt. ewro; słoweń. evro; węg. euró) – nazwa waluty wprowadzonej w większości państw Unii Europejskiej, a także innych, w miejsce walut krajowych. W formie gotówkowej walutę euro wprowadzono do obiegu dnia 1 stycznia 2002 roku.

Euro jest prawnym środkiem płatniczym w 20 państwach tworzących w Unii Europejskiej strefę euro, a obejmującą swym obszarem około 341 mln[10] Europejczyków.

Waluta euro używana jest także w 11 krajach i terytoriach nienależących do UE. W Watykanie, Monako, San Marino i Andorze przed wprowadzeniem euro do transakcji gotówkowych obowiązywały waluty krajów unijnych, z którymi sąsiadują. Pragmatyzm nakazywał, by i u nich obowiązywało euro. W częściowo uznawanym państwie Kosowo i w Czarnogórze, które uzyskały niepodległość dużo później niż wejście w życie euro i zdecydowały się nie tworzyć własnych walut, lecz wybrać jedną z najbardziej znaczących na świecie. Euro obowiązuje też w odległych od Europy francuskich posiadłościach na Oceanie Atlantyckim i Indyjskim oraz w brytyjskich bazach wojskowych na Cyprze[11].

Strefa euro (eurostrefa, euroland, obszar euro) jest tworzącą unię walutową wspólną przestrzenią unijnych państw, które wprowadziły euro jako swoją walutę, gdzie Europejski Bank Centralny prowadzi niezależną politykę pieniężną.

Przy kwocie w obiegu wynoszącej ponad 751 miliardów euro jest walutą o najwyższej wartości gotówkowej w świecie[12]. Na euro przypada 27% światowych rezerw walutowych[12].

  1. Kody walutowe (Stan na 26.5.2020) [online], europa.eu [dostęp 2021-06-09] (pol.).
  2. Rozporządzenie Rady (WE) nr 2182/2004 z dnia 6 grudnia 2004 r. dotyczące medali i żetonów podobnych do monet euro. Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej. [dostęp 2021-05-03]. (pol.).
  3. The euro outside the euro area – European Commission [online], web.archive.org, 5 marca 2016 [dostęp 2021-07-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (ang.).
  4. 2004/548/WE: Decyzja Rady z dnia 11 maja 2004 r. w sprawie stanowiska Wspólnoty odnośnie do porozumienia w kwestiach stosunków walutowych z Księstwem Andory [online], EUR-Lex [dostęp 2021-07-15] (pol. • ang.).
  5. Europejski Bank Centralny (EBC). Europa.eu. [dostęp 2021-05-03]. (pol.).
  6. Inflation in the euro area. [dostęp 2022-02-16]. (ang.).
  7. Banknoty. Europejski Bank Centralny. [dostęp 2021-05-03]. (pol.).
  8. Monety. Europejski Bank Centralny. [dostęp 2021-05-03]. (pol.).
  9. Strony wspólne. Europejski Bank Centralny. [dostęp 2021-05-03]. (pol.).
  10. EUROPA – Euro. – EUROPA – EU website; oficjalny portal Unii Europejskiej: europa.eu. [dostęp 2019-01-21].
  11. Eurorozterki. Polityka (nr 2689), 24 stycznia 2009, s. 45. [dostęp 2009-01-22].
  12. a b Eurorozterki. Polityka (nr 2689), 24 stycznia 2009, s. 46. [dostęp 2009-01-22].