Rurykowicze

Rurykowicze
Herb Rurykowicze
Kraj

Ukraina, Rosja, Litwa

Tytuły

książę Rusi
wielki książę Kijowa
wielki książę Litwy
wielki książę Moskwy
car Rosji

Założyciel

Ruryk

Ostatni przedstawiciel

Fiodor I

Rok założenia

862

Rok rozwiązania

1598

Pochodzenie etniczne

nordyckie, słowiańskie

Ruryk – założyciel rodu Rurykowiczów (pośrodku) na Pomniku tysiąclecia Rosji z 1862 roku.
Andrzej I Bogolubski – po złupieniu Kijowa przeniósł stolicę Rusi Kijowskiej do Włodzmierza.
Iwan IV Groźny – pierwszy Rurykowicz, który przyjął tytuł cara.
Fiodor I Iwanowicz – car Rosji, przedostatni Rurykowicz zasiadający na tronie.
Gieorgij Lwow – premier Rosji w 1917 roku pochodzący z rodu Rurykowiczów

Rurykowicze (ukr. Рю́риковичі, ros. Рю́риковичи) – ród ruski wywodzący się od legendarnego wodza WaregówRuryka I, pochodzącego najprawdopodobniej z Półwyspu Jutlandzkiego. Kniaziowie z tej dynastii zdołali skupić pod swymi rządami część Waregów, plemion słowiańskich i plemion ugrofińskich i tym samym dali początek Rusi Kijowskiej. Z czasem ludność wareska uległa całkowitej asymilacji ze Słowianami. Dynastia ta sprawowała rządy w Rusi Kijowskiej, Wielkiem Księstwie Moskiewskim (Rusi Moskiewskiej) i Carstwie Rosyjskim do 1610 roku (z przerwą w latach 1598-1606). Jej ostatnimi przedstawicielami, którzy zasiadali na tronie Rosji byli carowie Fiodor I Iwanowicz, syn Iwana IV Groźnego oraz Wasyl IV Szujski. Potomkiem Ruryka z rodu książąt jarosławskich był także premier Rosji Gieorgij Lwow, sprawujący urząd w 1917 roku.