AIM-7 Sparrow

Ten artykuł od 2022-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

AIM-7M Sparrow

Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Raytheon
Rodzaj	powietrze-powietrze
Przeznaczenie	przeciwlotnicza
Data konstrukcji	1952
Lata produkcji	1952 – obecnie
Operacyjność	1956 – obecnie
Długość	3600 mm
Średnica	203 mm
Rozpiętość	813 mm
Masa	213 kg
Napęd	Hercules Mk-58 silnik rakietowy na paliwo stałe
Prędkość	4 Ma (4896 km/h)
Zasięg	70 km
Naprowadzanie	półaktywne radarowe
Masa głowicy	40 kg
Typ głowicy	odłamkowo-burząca
Użytkownicy
Arabia Saudyjska, Australia, Egipt, Grecja, Hiszpania, Irak (zamówione), Iran, Izrael, Japonia, Jordania, Kanada, Korea Południowa, Malezja, Stany Zjednoczone, Tajwan, Turcja, Wielka Brytania, Włochy

Zobacz galerię związaną z tematem: AIM-7 Sparrow

AIM-7 Sparrow (z ang. wróbel) – amerykański kierowany pocisk rakietowy klasy powietrze-powietrze średniego zasięgu z półaktywnym, radiolokacyjnym układem naprowadzania. Używany przez siły zbrojne Stanów Zjednoczonych oraz innych państw. Pociski Sparrow były podstawową bronią powietrze-powietrze krajów zachodnich od lat 50. do 90. XX wieku. Obecnie pociski te wciąż pozostają w uzbrojeniu, chociaż są stopniowo zastępowane przez nowocześniejsze AIM-120 AMRAAM.

W oparciu o pocisk AIM-7 zbudowano wystrzeliwaną z pokładów okrętów odmianę RIM-7 Sea Sparrow.