Filantropia

W ramach imprezy „Przetwory” wolontariusze z Creative Commons Polska rozdawali płyty z muzyką dostępną na licencjach CC, a następnie przygotowywali do niej własne okładki.

Filantropia (stgr. φιλανθρωπία philanthrōpia – dobroczynność, życzliwość; φιλάνθρωπος philánthrōpos – kochający ludzkość) – formalne i nieformalne działania osób oraz grup, instytucji i przedsiębiorstw, nakierowane na zaspokojenie potrzeb jednostek, wspólnot oraz społeczności lokalnych w wymiarach: materialnym, duchowym i moralnym oraz mające na celu kultywowanie tradycji, jak również reformy i zmiany społeczne[1][2].

W ścisłym znaczeniu tego słowa, filantropia jest świecką ideą czerpiącą inspirację z idei humanitaryzmu, w odróżnieniu od nakazów religijnych: charytatywności i dobroczynności chrześcijańskiej, zakatu muzułmańskiego czy cedaki występującej w judaizmie[3].

Filantrop zwany też w Polsce, zwłaszcza w XIX wieku: społecznikiem – to człowiek udzielający pomocy materialnej ubogim, często inteligent: lekarz, adwokat, nauczyciel – pracujący społecznie, nie bacząc na honorarium, w imię idei solidaryzmu społecznego finansujący akcje społeczne, fundator.

  1. Ewa Leś, Zarys historii dobroczynności i filantropii w Polsce, Warszawa: Prószyński i S-ka, 2001, ISBN 83-7337-029-3, OCLC 830307467.
  2. Teresa Zybard, Pracownik socjalny w służbie drugiemu człowiekowi, w: Praca Socjalna, nr 1-2/2008, s. 55
  3. Potrzeba czynienia dobra. niedziela.pl. [dostęp 2017-11-28]. (pol.).