Typ nomenklatoryczny

Typ nomenklatoryczny – w systematyce biologicznej organizm wiązany z określonym taksonem i określający zakres jego stosowania.

Typem nomenklatorycznym gatunku oraz taksonu wewnątrzgatunkowego jest pojedynczy okaz (np. okaz zielnikowy rośliny), ewentualnie ilustracja. Typem nomenklatorycznym rodzaju i wszystkich taksonów pomocniczych o randze pośredniej między rodzajem a gatunkiem jest gatunek typowy. Typem dla rodziny i taksonów pomocniczych o randze pośredniej między rodziną a rodzajem jest rodzaj typowy.

Z typami nomenklatorycznymi związane są następujące pojęcia stosowane w taksonomii:

  • holotyp – typ nomenklatoryczny wskazany przez autora nazwy naukowej taksonu
  • izotyp – dublety holotypu
  • syntyp – jeden z okazów lub taksonów wymienionych przez autora nazwy naukowej, który nie wskazał holotypu
  • paratyp
  • lektotyp – okaz lub takson wybrany spośród syntypów lub izotypów mający służyć jako typ nomenklatoryczny
  • neotyp – typ nomenklatoryczny wybrany wobec braku wszystkich powyższych.

Miejsce, z którego pochodzą osobniki typu nomenklatorycznego, to miejsce typowe (locus typicus)[1].

  1. Glossary. W: International Code of Zoological Nomenclature. W.D.L. Ride, H.G. Cogger, C. Dupuis, O. Kraus, A. Minelli, F. C. Thompson, P.K. Tubbs (red.). Wyd. 4. Londyn: The International Trust for Zoological Nomenclature, 1999. ISBN 0-85301-006-4. [dostęp 2014-07-18].