Jan Kochanowski

Jan Kochanowski
Ilustracja
Portret Jana Kochanowskiego
drzeworyt Aleksandra Regulskiego
według rysunku Józefa Buchbindera
Data i miejsce urodzenia

1530
Sycyna

Data i miejsce śmierci

22 sierpnia 1584
Lublin

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Epoka

renesans

Muzeum artysty

Muzeum Jana Kochanowskiego w Czarnolesie

Ważne dzieła
podpis
Herb
Korwin
Rodzina

Kochanowscy

Ojciec

Piotr Kochanowski

Matka

Anna Białaczowska

Żona

Dorota Podlodowska

Dzieci

Urszula, Hanna, Ewa, Poliksena, Elżbieta, Krystyna, Jan[a][2]

Jan Kochanowski, łac. Ioannes Cochanovius, Ioannes Kochanovius (ur. ok. 1530 w Sycynie[3], zm. 22 sierpnia 1584 w Lublinie) – polski poeta epoki renesansu, tłumacz, prepozyt kapituły katedralnej poznańskiej w latach 1564–1574[4], poeta nadworny Stefana Batorego w 1579 roku[5], sekretarz królewski Zygmunta Augusta[6] i Stefana Batorego[7], wojski sandomierski w latach 1579–1584[8]. Uważany jest za jednego z najwybitniejszych twórców renesansu w Europie i poetę, który najbardziej przyczynił się do rozwoju polskiego języka literackiego.

  1. Gacki 1869 ↓, s. 104–105.
  2. Gacki 1869 ↓, s. 95–102.
  3. Janusz Pelc, Jan Kochanowski. Szczyt renesansu w literaturze polskiej, Warszawa 1987, s. 15.
  4. Konrad Lutyński, Poznańscy prałaci i kanonicy w XVI wieku, w: Saeculum Christianum: pismo historyczno-społeczne 1/2, 1994 s. 138.
  5. Czesław Lechicki, mecenat Zygmunta III i życie umysłowe na jego dworze, Warszawa 1932, s. 10.
  6. Korolko 1985 ↓, s. 220.
  7. Leszek Kieniewicz, Sekretariat Stefana Batorego. Zbiorowość i kariery sekretarzy królewskich, w: Studia staropolskie, t. IV, Warszawa 1986, s. 64.
  8. Urzędnicy województwa sandomierskiego XVI–XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Chłapowski i Alicja Falniowska-Grabowska. Kórnik 1993, s. 186.


Błąd w przypisach: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>
BŁĄD PRZYPISÓW