Jednostka pomocnicza gminy

Podział Szczecina na jednostki pomocnicze – osiedla
Podział administracyjny miasta Police na osiedla: 1 – Anny Jagiellonki, 2 – Dąbrówka, 3 – Gryfitów, 4 – Jasienica, 5 – Księcia Bogusława X, 6 – Mścięcino, 7 – Stare Miasto
Podział gminy Mielno na jednostki pomocnicze – sołectwa

Jednostka pomocnicza gminy – sublokalna struktura administracyjna w Polsce, obejmująca mieszkańców części gminy. Jednostki są ustanawiane przez radę gminy (miasta). Gmina może tworzyć jednostki pomocnicze: sołectwa, dzielnice, osiedla i inne (np. cyrkuły, dystrykty, subdystrykty, sioła, przysiółki, kolonie, okręgi, obwody, rejony, rewiry)[1][2]. Jednostki nie posiadają osobowości prawnej. Jednostka pomocnicza gminy stanowi strukturę społeczno-terytorialną, która przejmuje na swoim terytorium realizację zadań publicznych, ułatwiając gminie wykonywanie jej zadań[2]. Szczególną kompetencją, przysługującą wyłącznie sołectwom, jest dysponowanie (od 2009 r.) funduszem sołeckim.

  1. Protokół Nr 25/08 z posiedzenia Komisji Samorządowej i Integracji Europejskiej Rady M. St. Warszawy z dnia 24 kwietnia 2008 r. Urząd M. St. Warszawy.
  2. a b Komentarz do art. 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U.01.142.1591). W: Gabriela Jyż, Zbigniew Pławecki, Andrzej Szewc: Samorząd gminny. Komentarz. Dom Wydawniczy ABC, 2005. ISBN 83-7416-225-2.