Back بير ألبين هانسون Arabic بير البين هانسون ARZ Per Albin Hansson Czech Per Albin Hansson Danish Per Albin Hansson German Per Albin Hansson English Per Albin Hansson Spanish Per Albin Hansson Basque پر آلبین هانسون Persian Per Albin Hansson Finnish
 |
Ten artykuł od 2014-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Premier Szwecji | |
| Okres |
od 24 września 1932 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Premier Szwecji | |
| Okres |
od 28 września 1936 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
_sign.jpg){kind=small}
| |
Per Albin Hansson (ur. 28 października 1885 w Kulladal (obecnie dzielnica Malmö), zm. 6 października 1946 w Sztokholmie) – szwedzki polityk, działacz Szwedzkiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej, w młodości dziennikarz.
Był synem murarza[1]. W latach 1917–1924 zajmował stanowisko redaktora naczelnego dziennika „Social-Demokraten”. W 1918 po raz pierwszy został wybrany deputowanym do Riksdagu, którym pozostał już do śmierci. Od 1925 do końca życia pełnił funkcję przewodniczącego Szwedzkiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej. Był ministrem wojny (1920), a później obrony (1920, 1921–1923, 1924–1926)[2]. Od 24 września 1932 do 19 czerwca 1936 oraz od 28 września 1936 do śmierci sprawował urząd premiera Szwecji.
Jako premier prowadził politykę interwencjonizmu i wdrażał reformy o charakterze społecznym. Nie przyjął niemieckiej propozycji o zawarciu paktu o nieagresji (maj 1935)[1].
W 1941 roku odrzucił propozycję prawicowych polityków z 1938 roku, by poszerzyć ustawę zasadniczą Królestwa Szwecji o prawa człowieka[3].
Głównym zadaniem jego trzeciego rządu stało się utrzymanie niezawisłości i neutralności Szwecji przez niedopuszczenie do czynnego zaangażowania się kraju w działania wojenne[4]. Jednym z najważniejszych wyzwań był Midsommarkrisen, czterodniowy kryzys polityczny w dniach 22–25 czerwca 1941, spowodowany niemieckim żądaniem umożliwienia przejazdu tranzytowego przez terytorium Szwecji od granicy z Norwegią do granicy z Finlandią w pełni uzbrojonej niemieckiej dywizji piechoty przy wykorzystaniu szwedzkiego taboru kolejowego[4].
Jego imieniem (Per Albin-linjen) nazywano potocznie Linię Skanii, 500-kilometrową linię fortyfikacji zbudowaną w czasie II wojny światowej w południowym Götalandzie od Båstad przez Skanię do środkowego Blekinge[5].
- ↑ a b S. Żerko, Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań 2013, s. 167.
- ↑ W 1920 ministerstwo wojny przekształcono w ministerstwo obrony.
- ↑ Wojciech Chudoba, Higieniści. Z dziejów eugeniki, Wydanie II, Wołowiec, s. 243, ISBN 978-83-7536-898-7, OCLC 910337430.
- ↑ a b Johansson 1995 ↓, s. 40.
- ↑ Högberg 2000 ↓, s. 124–125.