Sopran koloraturowy

Sopran koloraturowy – najwyższy głos kobiecy, charakteryzujący się skalą h do fis3[1] oraz dużą ruchliwością (szybkie i precyzyjne wykonywanie gam, obiegników, pasaży, ozdobników).

Za najtrudniejszą kobiecą operową partię koloraturową uważa się partię Królowej Nocy z opery Czarodziejski flet Wolfganga Amadeusa Mozarta. Zdzisława Donat miała nazwać umiejętność jej wykonywania „oddzielnym zawodem śpiewaczym”.

  1. Muzyka, Encyklopedia PWN. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 748. ISBN 978-83-01-15229-1.