Zgromadzenie Narodowe (Polska)

Prezydent Andrzej Duda składający przysięgę przed Zgromadzeniem Narodowym, 6 sierpnia 2015
Rozpoczęcie posiedzenia Zgromadzenia Narodowego 4 czerwca 2014
Prezydent Bronisław Komorowski wygłaszający orędzie przed Zgromadzeniem Narodowym, 6 sierpnia 2010

Zgromadzenie Narodowe (ZN) – organ konstytucyjny[1][2] składający się z posłów i senatorów obradujących wspólnie. Zgromadzenie Narodowe wywodzi się z III Republiki Francuskiej[3][4] i zostało potem przejęte, jako instytucja, przez wiele państw demokratycznych, w tym i Polskę[5]

Zgromadzeniem Narodowym nie są wspólne posiedzenia Sejmu i Senatu zwoływane w innych przypadkach, np. z okazji wizyt głów państw czy uczczenia ważnych wydarzeń[6].

  1. Leszek Garlicki, Polskie prawo konstytucyjne. Zarys wykładu., wyd. 7, Warszawa: Liber, 2003, s. 206-207, ISBN 83-7206-095-9 (pol.).
  2. Marian Kallas, Historia ustroju Polski X-XX w., wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997, s. 510-511, ISBN 83-01-12480-6.
  3. „Prezydent Republiki jest wybierany bezwzględną większością głosów przez Senat i Izbę Deputowanych, połączone w Zgromadzenie Narodowe (...)” – art. 2 Ustawy z dn. 25 lutego 1875 r. o organizacji władz publicznych (fr. Loi du 25 février 1875 relative à l'organisation des pouvoirs publics) za: M. Szczaniecki, M. Wąsowicz, Wybór źródeł do historii państwa i prawa w dobie nowożytnej. Liber, Warszawa 2001, s. 165. ISBN 83-7206-080-0
  4. Sama nazwa tej instytucji (fr. Assemblée nationale), nawiązywała do Zgromadzenia Narodowego z okresu Wielkiej Rewolucji Francuskiej (powstałego 17 czerwca 1789 r.).
  5. Juliusz Bardach, Bogusław Leśnodorski, Michał Pietrzak, Historia ustroju i prawa polskiego., wyd. 5, Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, 2001, s. 480-484, ISBN 83-88296-02-7.
  6. L. Garlicki, op. cit., s. 207.