Cystersi

Cystersi
Dewiza: Cistercium mater nostra
Herb zakonu
Pełna nazwa

Zakon Cysterski

Nazwa łacińska

Ordo Cisterciensis

Skrót zakonny

OCist.

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Założyciel

Robert z Molesme

Data założenia

21 marca 1098

Data zatwierdzenia

23 grudnia 1119

Przełożony

Mauro-Giuseppe Lepori

Liczba członków

2367 /w tym 1596 ojców/ (2020)

Strona internetowa
Habit opata cysterskiego
Opactwo cystersów w Henrykowie

Zakon Cysterski (łac. Ordo Cisterciensis, skrót OCist. lub OCSO (Ordo Cisterciensis Strictioris Observantiae) dla trapistów) – katolicki zakon monastyczny reformowany, posługujący się regułą benedyktyńską[1], założony w 1098 r. przez św. Roberta z Molesme, pierwszego opata z Cîteaux (z łac. Cistercium) (obecnie Saint-Nicolas-lès-Cîteaux) we Francji. Pierwsze klasztory powstały w La Ferté (1113), Pontigny (1114), Clairvaux (1115) i Morimond (1115). Do Polski cystersi przybyli w połowie XII w.

Cystersi noszą biały habit z czarnym szkaplerzem przepasanym płóciennym pasem, przez co nazywani są czasem białymi mnichami. Zakon wydał około 850 świętych i błogosławionych. Z jego szeregów pochodziło ponad stu biskupów[2]. Opactwa i klasztory cysterskie były w średniowieczu ważnymi ośrodkami kultywującymi kulturę, naukę, medycynę, wprowadzającymi postęp w rzemiośle i rolnictwie.

Najbardziej znane postaci Zakonu Cysterskiego: św. Robert z Molesme, św. Bernard z Clairvaux, Doktor Kościoła, św. Alberyk z Cîteaux, św. Stefan Harding, św. Aelred z Rievaulx, św. Malachiasz z Armagh, prorokujący, rzekomy autor Przepowiedni Malachiasza dotyczącej papieży Kościoła rzymskokatolickiego, bł. Wincenty Kadłubek, biskup krakowski, św. Ludgarda z Tongeren, mistyczka, autorka słynnej Modlitwy Dworu niebieskiego.

  1. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Cyster
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Cath
    BŁĄD PRZYPISÓW