Makaronezyjskie lasy wawrzynolistne

Lasy wawrzynolistne na Maderze
W lasach wawrzynolistnych obficie w runie rosną paprocie. Woodwardia radicans na wyspie La Palma
Bujny rozwój epifitów w lesie wawrzynolistnym na wyspie La Gomera

Makaronezyjskie lasy wawrzynolistne[1] (hiszp. Laurisilva, port. Laurissilva) – lasy spotykane na Wyspach Kanaryjskich oraz na należących do Portugalii archipelagach Madera i Azorów. Stanowią relikt trzeciorzędowy[2]; 15-40 milionów lat temu podobne im formacje występowały w południowej Europie i północnej Afryce[3][4]. Część ich obecnego obszaru – Park Narodowy Garajonay na wyspie La Gomera i lasy wawrzynowe Madery – wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Pierwotnie dominujące na wyspach lasy zostały wyniszczone – miejsca, w których występowały przeznaczono przede wszystkim pod uprawy, m.in. trzciny cukrowej. Najwięcej zachowało się ich na Maderze, gdzie zajmują około 16% powierzchni lądu[3][2]. Poza Makaronezją zbiorowiska leśne nawiązujące do tych lasów występują na południowych krańcach Półwyspu Iberyjskiego i w północnym Maroku[4].

  1. Nazwa polska według Dyrektywy Rady 97/62/WE z dnia 27 października 1997 r. dostosowującej do postępu naukowo-technicznego dyrektywę 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory Dz.U. L 305 z 08/11/1997
  2. a b Zbigniew Podbielkowski: Fitogeografia części świata. Europa, Azja, Afryka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 339-342. ISBN 83-01-07583-X.
  3. a b Madeira evergreen forests. [w:] Terrestial ecoregions [on-line]. World Wildlife Fund. [dostęp 2016-02-23].
  4. a b Laurisilva of Madeira Portugal. [w:] World Heritage Sites [on-line]. United Nations Environment Programme. [dostęp 2016-02-26].