Alfred Hitchcock

Alfred Hitchcock
	; Alfred Hitchcock (1955)
Prawdziwe imię i nazwisko	Alfred Joseph Hitchcock
Data i miejsce urodzenia	13 sierpnia 1899 ; Londyn
Data i miejsce śmierci	29 kwietnia 1980 ; Los Angeles
Zawód	reżyser, scenarzysta, producent filmowy
Współmałżonek	Alma Reville ; (1926–1980; jego śmierć)
Lata aktywności	1919–1979
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach
	Strona internetowa

Alfred Joseph Hitchcock, KBE (wym. [ˈ æ l f r ɪ d ˈ d͡ʒ ə ʊ z ə f ˈ h ɪ tʃ ˌ k ɒ k]; ur. 13 sierpnia 1899 w Londynie, zm. 29 kwietnia 1980 w Los Angeles) – angielski reżyser filmowy, telewizyjny, scenarzysta i producent, uznawany za jednego z najbardziej wpływowych twórców filmowych w historii kina. Określany mianem „mistrza suspensu”. W trwającej sześć dekad karierze wyreżyserował 53 filmy fabularne. Stał się rozpoznawalny dzięki licznym wywiadom, występom cameo w swoich produkcjach i serialowi kryminalnemu Alfred Hitchcock przedstawia (1955–1962). Podobne uznanie zyskiwali aktorzy grający w jego filmach. W 1955 przyjął obywatelstwo amerykańskie.

Hitchcock początkowo zarabiał jako copywriter i pracownik techniczny w przedsiębiorstwie zajmującym się produkcją kabli elektrycznych. W 1919 rozpoczął pracę w branży filmowej, zajmując się projektowaniem napisów. Jego pierwszy udany film Lokator (1927), w znacznym stopniu przyczynił się do rozwoju i ukształtowania dreszczowca jako gatunku filmowego. Zaprezentowany dwa lata później Szantaż był pierwszym brytyjskim filmem dźwiękowym. Dwa obrazy Hitchcocka z lat 30. – 39 kroków (1935) i Starsza pani znika (1938) należą – według Brytyjskiego Instytutu Filmowego – do najwybitniejszych filmów kinematografii brytyjskiej XX wieku. W 1939, będąc filmowcem o międzynarodowym uznaniu i znaczeniu, Hitchcock, za namową producenta Davida O. Selznicka, przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie w latach 40. wyreżyserował szereg produkcji, w tym między innymi takie tytuły, jak: Rebeka (1940), Zagraniczny korespondent (1940), Podejrzenie (1941), Cień wątpliwości (1943), Urzeczona (1945), Osławiona (1946) i Sznur (1948). W latach 50. i 60. zrealizował filmy, które na trwałe wpisały się do kanonu klasyki kinematografii amerykańskiej: Okno na podwórze (1954), Zawrót głowy (1958), Północ, północny zachód (1959), Psychoza (1960) i Ptaki (1963). W trakcie kariery był pięciokrotnie nominowany do nagrody Akademii Filmowej w kategorii dla najlepszego reżysera.

Styl reżyserski Hitchcocka obejmował płynny ruch kamery, która naśladowała spojrzenie granej postaci, stawiając tym samym widza w roli podglądacza, oraz filmowanie ujęć w taki sposób, aby zmaksymalizować uczucie lęku i niepokoju. Otrzymał francuski Order Sztuki i Literatury w klasie Oficera, Order Kawalera Legii Honorowej i Order Rycerza Imperium Brytyjskiego (KBE).