Iglica – zwieńczenie wieży lub hełmu w formie wysmukłego ostrosłupa lub stożka. Czasem iglicą nazywany jest również dach wieżowy o dużej wysokości[1].
W okresie gotyku wykonywano iglice ceglane lub kamienne, często ażurowe, dla baroku charakterystyczne były iglice miedziane wieńczące hełmy. Iglice były również często stosowane w architekturze rosyjskiej[2][3].